1.9 KiB
Er schuilt een beest in mij
Ik heb er weinig controle over, maar er schuilt een beest in mij. Als hij eruit wil ben ik niet te stoppen, of hij trekt mij naar beneden en ben dan niet vooruit te branden.
Slapen is niet nodig, ik heb alle tijd van de wereld nodig om mijn gedachten op de rij te krijgen. Ik zie verbanden in alles wat in mij op komt. Schaamte heeft nooit bestaan, ik heb superkrachten. De wereld om mij heen lijkt stil te staan en ik wordt niet meer begrepen. Mijn gedachten razen maar door.
Ik heb mijn OV chipkaart gehackt, als ik een contract aan ga met de dokter krijg ik een vrouw. We moeten zoveel fysieke en spreekwoordelijke drempels over in ons leven. Studenten afluisteren is goed, en als ik moet pissen geven ik terug aan moeder aarde.
Er is geen touw meer aan vast te knopen maar ik voel alsof ik de wereld aan kan, ik heb geen angsten meer.
Mijn ouders trekken aan de handrem, ik moet medicatie nemen. En ik crash als een formule 1 rijder.
Dan kom ik weer bij zinnen. Ik ben moe en mijn zelfvertrouwen is verdwenen, mijn schaamte is diep. De helft van de dag slaap ik.
De wereld zag er zo anders uit met deze nieuwe zonnebril, hij zat niet lekker en zag er ook niet uit. Ik wil hem niet meer dragen.
Waar ik verbaasd over ben met deze zonnebril is dat ik niet meer denk over het denken, keuze stress heb en paniekaanvallen verdwenen zijn. Mijn zelfvertrouwen is groter dan mijn ego.
Tussen creativiteit en gekheid zit maar een hele dunne lijn. We worden door de maatschappij gedwongen om ons tussen aangeleerde kaders te gedragen, maar er zijn meer kleuren dan zwart en wit.
Het beest in mij zal ik moeten gaan temmen, elke dag opnieuw.
“There he goes. One of God's own prototypes. A high-powered mutant of some kind never even considered for mass production. Too weird to live, and too rare to die.”
― Hunter S. Thompson, Fear and Loathing in Las Vegas